கடவுளும் டார்வின்னும்…

மாற்றம் நிறைந்ததுதான் வாழ்க்கையின்னு சொல்லுவாங்க…இதபத்தி யோசிச்சப்ப டார்வின்னோட பரிணமக் கொள்கைதான் தோணுச்சிங்க…டார்வின் சொல்லுறாரு குரங்குல இருந்துதான் மனிஷன் வந்தான்னு…இது காலப்போக்கில ஏற்ப்பட்ட மாற்றம்முன்னு…ஒரு செல்லுயிரிதான் முதல இருந்து பின்பு அது பல செல்லுயிரியாக மாறிச்சின்னு சொல்லுறாங்க….

இப்ப எனக்கு இதுல என்ன டவுட்டுன்ன குரங்கில இருந்து மனிஷன் வந்தான்னல அப்ப இவ்வளவு காலத்தில மனிஷலைருந்து ஏதோ பரிணம புது உயிரிதோன்றி இருக்கலாம்…அல்லது இப்பவும் குரங்குல இருந்து மனிதன் வரலாமே….இல்ல இது எல்லாம் சாத்தியம் இல்லை என்றால் அப்ப நமக்கு மேல ஒரு சக்தி அது தான் கடவுள் இருக்குன்னு நம்பனும் …அவருதான் எல்லாத்தையும் படைத்தாருன்னு நம்பனுதானே…

என்னுடைய சந்தேகத்திற்கு விளக்கம் தெரிந்தால் பின்னுட்டம் இடுங்க…அப்படியே ஓட்டும் போடுங்க பிடித்தால்…

ஒ‌வ்வொரு பெ‌ண்ணு‌ம் அ‌றிய வே‌ண்டிய வா‌ழ்‌விய‌ல்

ந‌ம்‌மி‌ல் பலரு‌க்கு‌ம் தெ‌ரி‌ந்‌திரு‌க்கு‌ம் அடையாறு பு‌ற்றுநோ‌ய் மரு‌த்துவமனையை‌ப் ப‌ற்‌‌றி. ஆனா‌ல் அ‌ந்த ஆலமர‌த்‌தி‌ன் ஆ‌னி வே‌ர் யா‌ர் எ‌ன்று ‌சிலரு‌க்கு தெ‌ரி‌ந்‌திரு‌க்காது. ஆ‌ம். இ‌ந்த க‌ட்டுரையை‌ப் படி‌க்கு‌ம் மு‌ன்பு என‌க்கு‌ம் தெ‌ரியாது.

இந்தியத் திருநாட்டில் முதல் சட்டசபை பெண் உறுப்பினர், முத‌ல் பெ‌ண் மரு‌த்துவ‌ர் என்கிற பல சாதனைகளுட‌ன் வரலா‌ற்று‌ப் ப‌‌க்க‌ளி‌ல் இட‌ம்‌பிடி‌த்த இவ‌ரி‌ன் வா‌ழ்‌விய‌ல், ஒவ்வொரு பெண்ணும் அறிந்துகொள்ள வேண்டிய வரலாறு. அத‌ற்காகவே இ‌ங்கு நா‌ன் அதனை வெ‌ளி‌யிடு‌கிறே‌ன்.

ஒரு நா‌ள் தமிழக சட்டசபையில் அன‌ல் பற‌க்கு‌ம் ‌விவாத‌ம் நட‌‌ந்தது. தமிழகத்தில் பல ஆண்டுகளாக, கோயில்களில் பொட்டுக்கட்டுதல் என்கிற 'தேவதாசி'முறை வழக்கத்திலிருந்தது. அது ஒழிக்கப்பட வேண்டும் என்பதே அனல் பறக்கும் விவாதத்திற்குக் காரணமாக இருந்தது.

பிற்படுத்தப்பட்ட குடும்பத்தில் பிறந்து.. தனது நெஞ்சுரத்தால் பெண் விடுதலைக்காகவும் தேவதாசி ஒழிப்புக்காகவும் தன்னை போராடிய அந்த வீரப்பெண், " 'தேவதாசி'முறை தமிழகத்திலிருந்து ஒழிக்கப்பட்டே தீரவேண்டும்.. வரும் காலத்தில் 'தேவதாசி' என்கிற பெயர் சரித்திரத்தில்கூட இடம்பெறக் கூடாது" என்று ஆவேசமாக முழக்கமிட்டார்.

அந்தப்பெண்ணின் வீரமுழக்கத்தை மறுக்கும் விதமாக.. சத்தியமூர்த்தி அவர்கள், "தேவதாசிகள் என்பவர்கள் ஆண்டவனின் திருப்பணிக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டவர்கள், அவர்கள் தேவர்களின் அதாவது தெய்வங்களின் அடிமை என்கிற புனிதத்தன்மை பெற்றவர்கள். அதை ஏன் ஒழிக்க வேண்டுமென்கிறீர்கள்?" என்று கேட்டார்.

சற்றும் தாமதிக்காமல்.. அந்தப் பெண், "தேவதாசி முறை புனிதமானது என்றால், தேவதாசி முறை ஆண்டவனின் திருப்பணிக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது என்றால், அந்தத் தொழிலை பிற்படுத்தப்பட்ட எங்கள் குலத்துப் பெண்கள் மட்டும்தான் செய்ய வேண்டுமா? உங்கள் உயர்ஜாதிக் குடும்பத்திலிருந்து எந்தப் பெண்ணையாவது தேவதாசி ஆக்குங்களேன்!" என்று அனல்தெறித்தார். சட்டசபையே ஒரு நொடி ஆடிப்போனது.

அந்தக் கனல் பொழிந்த குரலுக்குச் சொந்தக்காரர்தான் டாக்டர் முத்துலட்சுமி ரெட்டி!

இந்தியத் திருநாட்டில் முதல் சட்டசபை பெண் உறுப்பினர் என்கிற வரலாற்றுப் பெருமைக்குச் சொந்தக்காரரான இவரின் வாழ்வியல், ஒவ்வொரு பெண்ணும் அறிந்துகொள்ள வேண்டிய வரலாறு.

1886 ஆம் வருடம் புதுக்கோட்டையில் நாராயணசாமிக்கும், சந்திரம்மாளுக்கும் மூத்தமகளாகப் பிறந்தார் முத்துலட்சுமி.

முத்துலட்சுமியின் குடும்பம் அன்று புதுக்கோட்டை சமஸ்தானத்தில் பெரும் மதிப்புக்குரிய குடும்பமாகத் திகழ்ந்தது. அவரது தந்தை நாராயணசாமி, மகாராஜா கல்லூரியில் முதல்வராகப் பணியாற்றியபோதும் கரைபடியாத கரம் என்பதால்... வீட்டுக்குள் நான்கு பிள்ளைகளையும் படிக்க வைக்க முடியாத பணப்பற்றாக்குறை ஏற்பட்டது.

மூத்த பெண்ணான முத்துலட்சுமியை பள்ளிப் படிப்போடு நிறுத்தி விடலாமா? என்று நாராயணசாமி நினைத்தபோது... முத்துலட்சுமியின் கல்வியறிவை முடக்கி அவரை கிணற்றுத் தவளையாக்கிவிட வேண்டாம் என, அவர் படித்த பள்ளி ஆசிரியர்கள் நாராயண சாமியிடம் கெஞ்சினார்கள்.

முத்துலட்சுமி, அவர்களின் கெஞ்சுதலுக்கு நன்றி உபகாரமாக, பள்ளிக்கூடத்திலேயே அவர் ஒருவர் மட்டும் மெட்ரிக்குலேஷன் தேர்வில் வெற்றி பெற்று பள்ளியின், ஆசிரியர்களின் மானத்தைக் காப்பாற்றினார்.

அதற்கடுத்து புதுக்கோட்டை அரசர் கல்லூரியில் சேர்ந்தபோது, அவருக்கு கல்லூரி நிர்வாகம் ரத்தினக் கம்பள வரவேற்புத் தந்தது. அங்கே அவரது ஆங்கிலப் புலமை... ஆசிரியர்களை அசரவைத்தது.

அத்தனை திறமையும், புத்திக்கூர்மையும் கொண்ட முத்துலட்சுமிக்கு கண்பார்வைக் கோளாறு என்கிற குறையிருந்தது. இருப்பினும், படிப்பையே தனது பார்வையாக மாற்றிக்கொண்டார். அடுத்து, அவருக்குள்ளிருந்த உடல்நலக் குறைபாடு அவரை மருத்துவத் துறையில் கால் பதிக்கத் தூண்டியது.

மருத்துவக் கல்லூரி மாணவியாக அவர் கால் பதித்தபோது, அந்தக் கல்லூரி அவரை இருகரம்நீட்டி வரவேற்றது.

மருத்துவக் கல்லூரியில் சிறந்த மாணவியாக முத்துலட்சுமி திகழ்ந்தார். 1912_ல் மருத்துவராய் வெளியே வந்தார்.

அடுத்து, சென்னை எழும்பூர் தாய்சேய் நல மருத்துவமனையில் ஹவுஸ் சர்ஜனாக பணியாற்றியபோதுதான் அவருக்கு அரசியல் மீது ஆர்வம் பிறந்தது.

பெண்ணடிமைத்தனம் விலக வேண்டும், தேவதாசி முறை ஒழிக்கப்பட வேண்டும். பெண்களுக்கு எதிரான கொடுமைகள், அநீதிகள் அழிக்கப்பட வேண்டும். அதற்கு நாம் அரசியலில் இறங்க வேண்டும் என்கிற எண்ணம் அவருக்குள் உதயமானது.

முத்துலட்சுமியின் அயராத உழைப்பு.... அவரை மருத்துவத்துறையில் புகழின் உச்சிக்குக் கொண்டு சென்றது.

அறுவை சிகிச்சைத் தேர்வில் நூற்றுக்கு நூறு மதிப்பெண் பெற்று 'முதல் இந்திய மருத்துவப் பெண்மணி' என்கிற வரலாற்றுச் சான்றிதழோடு வெளியே வந்தார்.

அடுத்து அவருடைய இலக்கு.. ஏழை எளிய மக்களுக்காக அதுவும் தனது பகுதி மக்களுக்கான சேவையில் தொடங்கியது. புதுக்கோட்டையைச் சுற்றியுள்ள கிராமங்கள் எல்லாம் அவர் கரம்பட்டு நலமானது..... அவர் சிகிச்சையால் புத்துயிர் பெற்றன.

அவரது வளர்ச்சியில்... சேவை மனப்பான்மையில்... புளங்காகிதம் அடைந்த அவரது பெற்றோர், அவருக்குத் திருமணம் செய்விக்க விரும்பினர். ஆனால், திருமணம், பெண்களை அடிமையாக்கும்_ஆணாதிக்கம் செலுத்தும் ஒரு சடங்கு என்று நினைத்ததால் அவர் மறுத்தார்.

இருப்பினும், அப்போதைய சென்னை மாகாண முதலமைச்சர் சுப்பராயுலு ரெட்டியாரின் மகன் டாக்டர் சுந்தர்ரெட்டியார்... முத்துலட்சுமியின் தந்தையை அணுகி... "முத்துலட்சுமியின் மனம் அறிந்தவன் நான். அவரைத் திருமணம் செய்ய விரும்புகிறேன்.." என்று பெண் கேட்டார்.

அவர் தனது விடுதலை உணர்வுக்கு எந்த விதத்திலும் தடையாகவோ இடைஞ்சலாகவோ இருக்கமாட்டார் என்று உணர்ந்த பின்பு முத்துலட்சுமி திருமணத்திற்குச் சம்மதித்தார்.
டாக்டர் முத்துலட்சுமியை திருமணம் செய்துகொள்ள டாக்டர் சுந்தர்ரெட்டி விருப்பம் தெரிவித்தபோது, மூன்று நிபந்தனைகளை அம்மையார் விதித்தார்.

1. தம்மை சரிசமமாக நடத்த வேண்டும்.

2. தன் சொந்த விருப்பங்களுக்குக் குறுக்கே நிற்கக் கூடாது.

3. தம்மை சுதந்திரமாகச் செயல்பட அனுமதிக்க வேண்டும்.

சுந்தர்ரெட்டி இவற்றுக்கு இணங்கிய பிறகே 1914 ஏப்ரலில் 'தியாசபிகல் சொசைட்டி (பிரம்ம சமாஜ) சட்டத்தின்படி திருமணம் நடந்தது. முத்துலட்சுமி திருமதி ஆனார். ராம்மோகன், கிருஷ்ணமூர்த்தி என்கிற இரண்டு மகன்களைப் பெற்றார்.

அவரது கணவருக்கு சென்னை மருத்துவக் கல்லூரியில் உதவிப் பேராசிரியராகப் பணி மாற்றலாக, முத்துலட்சுமி புதுக்கோட்டையிலிருந்து சென்னைக்கு இடம் பெயர்ந்தார். அந்த நேரத்தில் அவரது தங்கைக்கு புற்றுநோய் தாக்க... தான் ஒரு மருத்துவராக இருந்தும் அவரைக் காப்பாற்ற முடியாமல் பதறினார்.

புற்றுநோய் எனும் உயிர்க்கொல்லி நோயிலிருந்து இனி யாரையும் சாகவிடக் கூடாது என்கிற எண்ணம் அவருக்குள் உறுதியானது.

1925_ல் கணவர், குழந்தைகளுடன் லண்டனுக்குச் சென்று அங்கே செல்சியா மருத்துவமனையில் தாய், சேய் மருத்துவ ஆராய்ச்சியும், இராயல் புற்றுநோய் மருத்துவமனையில் புற்று நோய் பற்றிய ஆராய்ச்சியும் செய்ய ஆரம்பித்தார்.

அதோடு அங்கே நாற்பத்திரண்டு நாடுகள் கலந்துகொண்ட மகளிர் மாநாட்டில் இவரும் இந்திய மாதர் சங்கப் பிரதிநிதியாகக் கலந்து கொண்டார். அப்போது... உலகம் முழுக்கப் பெண்களுக்குச் சுதந்திரம் மறுக்கப்படுவதும், ஆண்கள் ஆதிக்கத்தால் பெண்கள் அடிமைகளாய் கட்டுண்டு கிடப்பதும், பெண்கள் வெறும் போகப்பொருள் என்கிற நிலையிலிருப்பதும் அவருக்குள் ஒரு புரட்சித் தீயை உருவாக்கியது.

இங்கிலாந்திலிருந்து புற்றுநோய்க்கான ஆராய்ச்சியை முடித்துவிட்டு இந்தியா திரும்பியதும் இந்திய மாதர் சங்கம் அவரை அரசியல் களத்திற்குள் இறக்கிவிட்டது. முத்துலட்சுமியின் வீரமும், விவேகமும் அவரை இந்தியத் திருநாட்டின் முதல் சட்டசபை உறுப்பினராக்கியது.

அந்த உறுப்பினர் எனும் கவசத்தால்... 'தேவதாசி...' 'பெண் அடிமை' 'பால்ய வயதுத் திருமணம்' எனும் பேய்களை ஓட்டினார்.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலே... புற்றுநோய் நிவாரண மருத்துவமனையை அவர் சார்ந்திருந்த மாதர் சங்கம் சென்னையில் தொடங்கியது. அன்று சென்னை அடையாறில் தொடங்கப்பட்ட அந்தப் புற்றுநோய் மருத்துவமனை, இன்று பல்லாயிரக்கணக்கான புற்றுநோய் நோயாளிகளின் உயிர் காக்கும் தோழியாகச் செயல்பட்டு வருகிறது.

1954_ல் பன்னிரெண்டு படுக்கைகளோடு தொடங்கப்பட்ட அடையாறு புற்றுநோய் மருத்துவமனை இன்று புற்றுநோய் ஆய்வு மையம், புற்றுநோய் தடுப்பு, டாக்டர் முத்துலட்சுமி புற்றுநோய் அறிவியல் துறை கல்லூரி... என விஸ்வரூபம் எடுத்திருக்கிறது. இன்று அந்த மருத்துவமனையில் பயன்பெறும் நோயாளிகளின் எண்ணிக்கை வருடத்திற்கு எண்பதாயிரம் பேர்.

பெண் விடுதலைக்காகவும்.. ஏழை, எளிய மக்களுக்காகவும் தனது வாழ்வின் பெரும்பகுதியைச் செலவழித்த முத்துலட்சுமி ரெட்டிக்கு 1937_ம் வருடம் சென்னை மாநகரத் தலைமையாரால் 'ஆல்டர் வுமன்' என்கிற பட்டம் வழங்கப்பட்டது. இது மட்டுமன்றி 1956_ல் இந்திய அரசின் பத்மபூஷண் விருதுக்கும் அவர் சொந்தக்காரர் ஆனார்.

1936_ல் சென்னை அடையாறில் குடியேறிய பிறகு.. முழு நேர மருத்துவ உதவிகளோடு.. மீனவக் குழந்தைகளின் கல்விக்காகவும் பாடுபட்டார். நூலகங்களை உருவாக்கினார். டாக்டர் சௌந்திரம் இராமச்சந்திரன் துணையோடு காந்திகிராமப் பணிகளைத் தொடங்கினார்.

தனது இறுதி மூச்சு உள்ளவரை பொதுநலமும்.. பெண்களின் சுதந்திர வாழ்க்கையுமே அவரின் ஒரே மூச்சாக இருந்தது.

1968_ம் வருடம் தனது 82_வது வயதில் அந்த இதயம் நின்றபோது, அவருக்காக பல ஆயிரம் இதய‌ங்க‌ள் துடி‌த்த‌ன். க‌ண்க‌ள் க‌ண்‌ணீ‌ர் ‌‌வி‌ட்டன.

டாக்டர் முத்துலட்சுமி மறைந்தாலும் அடையாறு புற்று நோய் மருத்துவமனையில் அவர் ஆன்மா வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது.
ஒரு பெ‌ரிய க‌ட்டுரை எ‌ன்றாலு‌ம், இதை‌ப் படி‌த்தது‌ம் நம‌க்கு எ‌த்தனை ‌விஷய‌ங்க‌ள் ‌விள‌ங்கு‌கிறது. எ‌ந்த வா‌ய்‌ப்பு‌ம் இ‌ல்லாம‌ல், தனது சொ‌ந்த முய‌ற்‌சி‌யா‌ல் வா‌ழ்‌ந்து வ‌ழிகா‌ட்டி மு‌த்துல‌ட்சு‌மி எ‌ங்கே...எ‌ல்லா வச‌தி, வா‌ய்‌ப்பு, சுத‌ந்‌திர‌ம் இரு‌ந்து‌ம் எ‌ந்த வள‌ர்‌ச்‌சியு‌ம் இ‌ன்‌‌றி வா‌ழ்‌ந்து கொ‌ண்டிரு‌க்கு‌ம் நா‌ம் எ‌ங்கே...

உடல் எடையும், எதிர்ப்புணர்வும்

எதிர்ப்புணர்ச்சியுள்ள அல்லது பகைமை உணர்வு அதிகம் உள்ளவர்களின் உடல் எடையானது, காலப்போக்கில் அதிகரிக்கும் என்று ஆய்வு ஒன்று தெரிவித்துள்ளது.

அவர்களுக்கு எதிர்ப்புணர்வு குறைவாக உள்ளவர்களைக் காட்டிலும் உடல் எடையானது தொடர்ந்து அதிகரிக்கும் என்று அந்த தகவல் தெரிவிக்கிறது.

ஏற்கனவே நடத்தப்பட்ட ஆய்வின்படி, எதிர்ப்பு அல்லது பகைமை, விரோதம் கொண்டவர்களுக்கு இதய நோய்கள், உயர் இரத்த அழுத்தம் போன்ற நோய்கள் ஏற்படக்கூடும் என்று தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.

மேலும் அதுபோன்றவர்களுக்கு உயிரிழப்பு ஏற்படக்கூடிய ஆபத்தும் உள்ளதாக தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.

கடந்த 20 ஆண்டுகளில் சுமார் 35 வயது முதல் 55 வயதுடையவர்கள் சுமார் 6 ஆயிரத்து 484 பேரிடம் நடத்தப்பட்ட ஆய்வில் உடல் எடைக்கும், உயரத்திற்கும் இடையேயான விகிதம் (Body Mass Index) குறித்த தகவல் வெளியானது.

ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் என்ற பாகுபாடு இல்லாமல், அதிக எதிர்ப்பு உணர்ச்சியைக் கொண்டிருக்கும் நிலையில் அவர்களின் உடல் எடை உயரத்திற்கும் மேலாக அதிகரித்திருப்பது கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

இதுயெல்லாம் வயசுப்பிராப்புளம் தானோ…

வயசுன்னு சொல்லறப்ப நம்ம எல்லாருக்கும் பிடிச்ச மற்றும் மறக்கமுடியாத வயசு நம்ம வாலிப வயசுதான்.ஆனா இந்த வயசுதாங்க எல்லாருக்கும் ஏதோ ஒரு வகையில பிரச்சனை ஆகுதுங்க ..எப்படின்னா…

நம்ம குழந்தையா இருக்கும்போது ஏதாவது சொன்னா சின்னப்பிள்ளை இப்படி எல்லாம் பேசக்கூடாதுன்னு சொல்லிச்சி வாயை திறக்கவிடமாட்டாங்க….அப்பறம் வாலிப வயசு வந்ததும் நமக்கு வந்த மெச்சுரிட்டியை வச்சி மூடநம்பிக்கைக்கு எதிராகவோ அல்லது கருத்துல வேறுபட்டாலும் அதுக்கும் காரணம் வயசுதான்னு சொல்லுவாங்க…

சரின்னு எல்லா வயசையும் கடந்து வயசாப்ப பேசினாலும்,அப்பவும் இந்த வயசானவங்களே இப்படித்தான் எப்பபாத்தாலும் புழுபுழுன்னு பேசுவாங்கன்னு சொல்லுவாங்க…

இதுயெல்லாம் எதுக்கு சொல்லுறேன்னுனா…போனவாரம் நடந்த நீயா நானாவில் வயசனாவங்களுகும் இளம்தலை முறைகளும்மான முரண்பாடுகளை காணமுடிந்தது.என்னதான் இருந்தாலும் வயசானவங்கயெல்லாம் குழந்தைமாதிரிதான்….

இனிமேல் ரசிக்க ஆரம்பிக்கலாமே இந்த வயசா குழந்தைகளை…. …..

எ‌ப்படி இரு‌ந்த நா‌‌ன் இ‌ப்படி ஆ‌‌கி‌வி‌ட்டே‌ன்

காதலா‌ல் காதல‌ன் ஆவா‌ர்க‌ள், கணவ‌னாக ஆவா‌ர்க‌ள், ஆனா‌ல் இ‌ங்கு ஒருவ‌ர் தனது காதலா‌ல் ஏழை ஆனவ‌ர் எ‌ன்று சொ‌ன்னா‌ல் ‌‌நீ‌ங்க‌ள் ‌விய‌ப்பது எ‌ங்களு‌க்கு‌த் தெ‌ரி‌கிறது.

ஓ.. காத‌லி எ‌ல்லா சொ‌‌த்து‌க்களையு‌ம் ஏமா‌ற்‌றி ‌பிடு‌ங்‌கி‌க் கொ‌ண்டிரு‌ப்பா‌ர் எ‌ன்று யூக‌ம் சொ‌ல்லு‌வீ‌ர்க‌ள்.

அதெ‌ல்லா‌ம் ஒ‌ன்று‌ம் இ‌ல்லை. இந்தியாவில் கொடிகட்டி பறந்த நாடக நடிகர் ஒருவர், தனது காத‌ல் மனை‌வி‌க்காக, எ‌ல்லா சொ‌‌த்து சுக‌ங்களையு‌ம் இழ‌ந்து த‌ற்போது ரஷியாவில் தெருவை பெருக்கி அத‌ன் மூல‌ம் வருமான‌ம் பெறு‌கிறா‌ர்.

மும்பையை சேர்ந்தவர் அர்மன் குமார் ஜா. சில காலத்திற்கு முன்பு பல மேடை நாடகங்களில் நடித்து பிரபலமானார். பணம், புகழ், செல்வாக்கு என்று ம‌தி‌ப்பு‌ம் ம‌ரியாதையுட‌ன் வச‌தியாக வா‌ழ்‌ந்து வ‌ந்தா‌ர். இந்த நேரத்தில்தான் அவரது வா‌ழ்‌க்கை‌யி‌ல் காத‌ல் நுழை‌ந்தது. தலை ‌வி‌தி மா‌றியது.

ரஷியாவில் இருந்து கரோலினா என்ற பெண், இந்திய நடனத்தை பயில்வதற்காக மும்பை வந்தார். நடனம் பயின்று கொண்டிருந்தபோது, அவருக்கும், நாடக நடிகர் அர்மன் குமார் ஜாவுக்கும் இடையே காதல் மலர்ந்தது. இருவரும் நாடு, மதம், மொழி ஆகியவற்றை தாண்டித‌ங்களது காதலை வள‌ர்‌த்தன‌ர்.

காத‌ல் ‌திருமணமாக க‌னி‌ந்தது. இருவரும் இந்து முறைப்படி திருமணம் செய்து கொண்டு, மும்பையில் மகிழ்ச்சியாக வாழ்க்கையை தொடங்கினார்கள்.இதுவரை இ‌ன்பமாக இரு‌ந்த வா‌ழ்‌க்கை‌யி‌ல் ‌வி‌தி ‌விளையாடியது.

கடுமையான குளிர் நாடான ரஷியாவில் வசித்த கரோலினாவால் இந்திய வெப்பத்தை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. இதனால் அவர், கணவரை ரஷியாவுக்கு அழைத்தார். காத‌ல் மனைவியின் அன்பு கட்டளையை மறுக்க முடியாத அர்மன் குமார் ஜா, மும்பையில் தான் சம்பாதித்த சொத்துகள் அனைத்தையும் விற்று பணமாக்கினார். மனைவி கரோலினாவுடன் ரஷியா புறப்பட முடிவு செ‌ய்தா‌ர். பாஸ்போர்ட், விசா என்று, ரஷியாவில் தங்குவதற்கான அனைத்து ஆவணங்களை பெறுவதற்குள்ளாகவே பெரும் பகுதி பணம் காலியாகிவிட்டது.

மிஞ்சிய பணத்தை வைத்துக்கொண்டு மனைவியுடன் அர்மன் குமார் ஜா, ரஷ்யா புறப்பட்டார். ரஷியாவில் இருவருக்கும் அரியா என்ற பெண் குழந்தை பிறந்தது. குழந்தையின் மீது மிகுந்த பாசம் கொண்ட அர்மன், மீதியிருந்த தொகையையும் தனது குடு‌ம்ப‌த்‌தி‌ன் ச‌ந்தோஷ‌த்‌தி‌ற்காக செல‌வு செ‌ய்தா‌ர்.

இந்தியாவில் பல ஆ‌ண்டுக‌ள் நடி‌த்து ச‌ம்பா‌தி‌த்து சே‌ர்‌த்து வை‌த்த பண‌ம், ர‌ஷ‌்யா‌வி‌ல் சில வாரங்க‌ளிலேயே செலவானது. அனை‌த்து பணமு‌ம் செலவான ‌நிலை‌யி‌ல் அவ‌ர்களது குடு‌ம்ப‌ம்வறுமையான நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது.

ஏதாவது வேலைக்கு சென்று குடும்பத்தை‌க் காப்பாற்றலாம் என்று அர்மன் நினைத்தார். ஆனால், ரஷிய மொழி தெரியாததால் அவரை யாரும் வேலைக்கு சேர்த்துக்கொள்ளவில்லை. இதனால் அர்மன், நகரத்தில் இருந்து வெளியே வந்து குக்கிராமம் ஒன்றில் குடும்பத்துடன் வசிக்க சென்றார்.

அர்மனின் நிலையை நினைத்து வருந்திய உள்ளூர் டி.வி. சேனல் ஒன்று, வானிலை வாசிக்கும் வேலையை அவருக்கு வழங்கியது. ஆனால், ரஷிய மொழி சரளமாக தெரியாததால் அந்த வேலையிலும் அவரால் நிலைக்க முடியவில்லை. கடைசியில் குடும்ப வறுமையை சமாளிக்க, 2 டீக்கடை வாசல்களை பெருக்கி சுத்தம் செய்யும் வேலையை அர்மன் செய்து வருகிறார்.

தனது வறுமை ‌நிலை ‌கு‌றி‌த்து, கன‌த்த இதய‌த்தோடு பே‌சிய அ‌‌ர்ம‌ன், நான் நாடகத்தில் நடித்தபோது ஒரு நாளைக்கு ரூ.9 ஆயிரம் சம்பாதித்து விடுவேன். ஆனால், இங்கு ஒரு மாதம் தெரு பெருக்கினால்தான் அந்த தொகை கிடைக்கிறது. நடிகராக இருந்தபோது, ஒரு உடையை 2 முறை பயன்படுத்தி விட்டு, அப்படியே ஏழைகளுக்கு கொடுத்து விடுவேன். ஆனால், இன்றோ என்னுடைய செல்ல மகள் அரியா, 2-ம் தர துணிகளை உடுத்தும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளாள். நாடகங்களில் எத்தனையோ பாத்திரங்களை ஏற்று நடித்த எனக்கு, வாழ்க்கையில் ஏழை என்ற கனமான பாத்திரத்தை ஏற்று நடிப்பது வருத்தமாக உள்ளது என்று கண்ணீர் மல்க கூறினார்.

ரஷிய வாழ்க்கை வேண்டாம் எ‌ன்று இந்தியாவுக்கே திரும்பி விடலாம் என்று அர்மன் நினை‌த்தா‌ர். ஆனால், ரஷ்யாவில் இருந்து இந்தியாவுக்கு செல்லும் ஆவணங்கள் அவரிடம் சரியாக இல்லாததால் மாஸ்கோ விமான நிலைய அதிகாரிகள், அர்மனை இந்தியாவுக்கு அனுப்ப மறுத்துவிட்டனர். இதனால், வறுமை‌யி‌லேயேஅர்மன், ரஷ்யாவிலேயே வாழ்ந்து வருகிறார்.

அவ‌ர்களது வா‌ழ்‌க்கை‌யி‌ல், பண‌ம் வே‌ண்டுமானா‌ல் தோ‌ற்று வறுமை‌யி‌ல் ‌த‌ள்‌ளி‌யிரு‌க்கலா‌ம். ஆனா‌ல் காத‌ல் தோ‌ற்க‌வி‌ல்லை எ‌ன்பதுதா‌ன் உ‌ண்மை.

இப்படியும் பேசுறாங்களே!!!???

இது என்ன உலகமடா சாமி…இந்த உலகத்தில நல்லதுக்கு காலமேயில்லைங்க….நம்ம எல்லாருக்கும் சேவையை பற்றி நல்லாவே தெரியும்….என்னா நம்ம எல்லாருமே சேவை செய்யுறோம்….எப்படிங்கிறிங்களா….இதோ…

நம்ம எல்லாரும் நம்ம கடமையை ஓழுங்க செய்யும்போதுங்க…ஒரு நல்ல மனைவியா,ஒரு நல்ல கணவனாய்,ஒரு நல்ல தாயா,நல்ல மருமகளாய் நம்ம இருக்கும்போதுதாங்க…எப்படின்னா…இப்படினம்ம இருக்கும்போது நம்ம நாட்டில குழந்தை காப்பங்களும்,முதியோர் இல்லங்களும் தேவையேபடாதுங்க..இதையெல்லாம் தாண்டி இந்த உலகத்தில டாக்டசும் ,நர்ஸ்சும் மனித உயிர்களை காப்பாத்துறாங்க…

இதுல இந்த டாக்டருக்கு கொடுக்க வேண்டிய பீஸையும் ,தாங்க்சையும் சொல்லி விடுகிறோம்…ஆனால்…

இந்த நர்ஸ்கள் எந்த அருவருப்பையும் பார்க்காமல் நம்மள துக்கி துடைத்து சுத்தம்பண்ணி பாக்குறாங்க…கடைசில ஒரு நன்றி கூட நம்மில் சிலர் சொல்லுறதுயில்லை….போனவாரம் நடந்த இனி ஒரு விதி செய்வோமில் நர்சுகளின் பங்களிப்பும்,குடும்பம் ,சமூக மற்றும் மிடியாக்களில் அவர்களின் நிலைக்குறித்து பேசப்பட்டது.அதுவே என்னை இப்பதிவினை எழுதத்தூண்டியது.இப்போது மிடியாக்களிலும் ,சினிமாவிலும் சிரிக்க வைக்கிறோம் என்றபெயரில் நர்ஸ்சுகளின் சேவையை மறக்கும் படியாக மக்களின் சிந்தனைகளை திசைதிருப்புகிறார்கள்(காமெடி என்றபெயரால்)….

என்னை பொறுத்தவரை பிறரின் மனசை புண்படுத்தும் எந்த ஒரு சுவையும் நகைச்சுவையாகாது…இதுவே உங்க கருத்து என்றால் ஓட்டுபோட்டு கருத்தை சொல்லுங்கோ….

தாய்ப்பால் கொடு‌ங்க‌ள்.. இதய‌ம் பலமாகு‌ம்

தா‌ய்‌ப்பா‌ல கொடு‌ப்பதா‌ல தா‌‌யி‌ன் இதய‌ம் பல‌மாகு‌ம் எ‌ன்று‌ம் , இதய‌ம்  ச‌ம்ப‌ந்த‌ப்ப‌‌ட்டநோ‌ய்க‌ள் வராது எ‌ன்று‌ம் பு‌திய ‌ஆ‌ய்வுதெ‌ரி‌வி‌த்து‌ள்ளன. 

குழந்தைக்கு தா‌ய்பா‌ல கொடு‌த்தா‌ல, தனது அழகு குறைந்துவிடும் என்று கருதி சில தாய்மார்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு புட்டிப்பால் கொடு‌க்கு‌ம் அவல‌ம்இ‌ன்னு‌ம் நட‌ந்து  கொ‌ண்டு  தா‌ன் உ‌ள்ளது.. 

தாய்ப்பால் ஒரு அருமரு‌ந்தாகு‌ம். அ‌தி‌ல் இல்லாத சத்துகளே கிடையாது, தா‌ய்‌ப்பாலு‌க்கு ஈடு இணையான ஒரு உணவு உலக‌த்‌திலேயே வேறு எதுவு‌ம் இ‌ல்லை, அதைக் கொடுப்பதால் தாய்க்கு எந்த பாதிப்பும் கிடையாது, சொ‌ல்ல‌ப் போனா‌ல் பலனே அ‌திக‌ம் என்று மரு‌த்துவ‌ர்க‌ள் அறிவுரை கூறினாலும், அதை கா‌தி‌ல் வா‌ங்‌கி‌க் கொ‌ள்வதே இ‌ல்லை.

இதற்கிடையில், குழந்தைக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பதால் என்னவெல்லாம் நன்மைகள் கிடைக்கின்றன என்கிற கோணத்தில் ஆய்வுக‌ள் தொடர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கி‌ன்றன. 

அந்த வகையில் அண்மையில் நடத்தப்பட்ட ஆராய்ச்சி ஒன்று சில வியப்பூட்டும் தகவல்களை வெளியிட்டுள்ளது.

பாலூட்டுவதால் ஒரு குழந்தைக்கு நோய் எதிர்ப்பு சக்தி தேவையான அளவில் கிடைப்பதுடன், அந்த குழந்தைக்கும், அதன் தாய்க்கும் இடையே ஒரு பாசப்பிணைப்பை ஏற்படுத்துகிறது. 

அத்துடன், பாலூட்டுவதால் அந்த தாய்க்கு பிற்காலத்தில் இதயம் சம்பந்தப்பட்ட நோய்கள், காக்காவலிப்பு போன்ற நோய்கள் வருவதற்கான வாய்ப்புகள் பெருமளவில் குறைகின்றன என்று கண்டுபிடித்து இருக்கிறார்கள் அந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள்.

ஒரு வருடம் வரை தொடர்ந்து தனது குழந்தைக்கு பாலூட்டும் தாய்மார்களுக்கு இந்த பலன் அதிக அளவில் கிடைப்பதாகவும் அவர்கள் தெரிவித்தனர்.